او و ما

او مستی جام جم ، ما بنده ء شام غماو هستی یک عالم، ما خسته ء دام و دمما از پس این پرده می نِی شده ایم اگه طَرُف است نظر بازی کو ماشدو ما اونه...

ادامه مطلب

خیال خال

خواب زیبائیست کو حرف دل ما را شنیدخود بیازردیم و اندوهش دل ما را دریدما شکستیم از غمش لیک او به ما آگه نشددل بردیدیم از جهان و او به ما شارح ...

ادامه مطلب

............... ........................

شاید فلسفه ی دوره گردی من در چرک نوشته های سرگردانی ام نهفته بود که می خواستم با آنها کیمیاگری کنم شاید هم برعکس.اما اکنون همه ما از کوی خراباتی خویش بیرون آمدیم و می خواهیم ترانه ای مشترک بخوانیم. و طریق عشق ورزی را به همه بیاموزیم تا گریزی باشد از این سکوت وشاکر باشیم ازاحدی که در این روزگار پر دغدغه میز بان ما ...

ادامه مطلب

درمانده ام

رنگ خون عاشقات هفت آسمان احمر نمودچون مرام کوفیان در مقدمش ابتر نمودکینه و ترس و زر و هول و هوس ایمان دریدجسم فرزند علی در کربلا بی سر نمودراه عشق و عقل اندر آن زمان چون شد جداعاشق و عاشق نما هم شد زهمدیگر جداشورومستی نینوا را یکسره خونین نمودمرد حق از عالم پوچ و پریشان شد جدامن خود از تمیار قلبم در غمش در مانده امفصل وصلش سوی حق را عهد ماتم خوانده امهمچو الله الصمد او بی نیاز از چون منستمن که اندر وصف هَل مِن ناصِرش در مانده...

ادامه مطلب

باز هم منم برای او که ..........

من بسته ی آنم که پری باز نکردمراهی به فراسوی خود آغاز نکردمشرمنده ی آنم که پس از این همه بودنیک پنجره را سوی شدن باز نک...

ادامه مطلب

اين منم

من از آن سوگ ديرينمكه بر از سر دل و دينمو از آن شبگه سردمكه شوم بخت خود بينممن از آن راز پيشينمكه ديْري شد جهان بينمو از آن سيرت خوش روكه در روياي خود بينممن آن دلشاد غمگينمشه ايمان و بي دينممن آن ويران آبادمسيه پوش و سيه بينممن آن آزاد در بندمكه بر الاّ غمش خندمچون او گرديده آن بي چونكه دل بر ماتمش بندممن آن دلسر پر شورمكه بهر ديگران كورمشد او در سردي و ظلمتچراغ گرم و پر نورمنيم من آن من سابقكه گشتم اين من عاشقبكوشم در ره عشق...

ادامه مطلب

به مناسبت ایام .......

ادامه مطلب

بیدل

اگر آن وهم خوش خاطر به ظاهر ساده می آمدوگر زان روز میلادش دل از میخانه می آمدهواخواهان شبگردم مرا افسانه می خواندندکه در آن شام شیدایی دل از غمخانه می آمدچوگر آواره در شهری پناهت آمد از برَیکه از غوغای گرمایش عرق بر چهره می آمدتورا باید رها گردان از آن ایَام سرگردانکه از شوق ظهور تو به لب پر خنده می آمدتو گر گشتی چو دمسازش گه بد کوکی سازشکه در آن حال بی سامان نوا چون ناله می آمدحدیث داغ دل بشنو چو همدردی بر آن بی کسکه او حسرتی...

ادامه مطلب

مرید الحق تاجدار هشت وچهار

زدودیده خون فشانم به غم از شب جدایی چه کنم که هست اینها گل باغ آشناییبه کدام مذهب است این بکشند عاشقی را که چو عاشقم چرایییاد سماعش در آتش گرامی ...

ادامه مطلب

دلسردی

فصل دلسری من راز نهان بی کسیست غمگسار بی کسی هم در دم دلواپسیست آسمان غربتم بس تیره و بی انتهاست انتهای غربتم پرواز دل در ماوراست هر دم این زندگی را تیرگی پژمرده است در دم این تیره گی ها دلخوشی هم مرده است طالعم محصور در یک بیکران درد و غم است بهر شرح این عذا من هرچه بنویسم کم است فصلم عمرم در زمستان سردو غمگین مانده است جام عشقم خالی از ان میَ رنگین مانده است روضه رضوان چو از کام مه جنت مکان جانم شنید جز مسیر وصل او راهی...

ادامه مطلب

شکرستان

باز فرود آمديم بر در سلطان خويشباز گشاديم خوش بال و پر جان خويشباز سعادت رسيد دامن ما را کشيدبر سر گردون زديم خيمه و ايوان خويشديده‌ی ديو و پری ديد ز ما سروریهدهد جان بازگشت سوی سليمان خويشساقی مستان ما شد شکرستان مايوسف جان برگشاد جعد پريشان خويشدوش مرا گفت يار: «چونی از اين روزگار؟»چون بود آن کس که ديد دولت خندان خويشآن شکری را که هيچ مصر نديدش به خوابشکر که من يافتم در بن دندان خويشبی زر و سر سروريم، بی حشمی مهتريمقند و شکر...

ادامه مطلب