Sunday, November 01, 2009

ایدئولوژی و عینک! در ایران

ایدئولوژی همیشه مثل عینکی می ماند که یک ایدئولوگ ساخته و یک جامعه (ویا بخشهایی از آن) از این عینک اسفاده میکنند، وچشمهایشان (شهودشان) را پشت شیشه های این عینک (- ِ ذهنی) قرار میدهند تا از دیریچه ی ایین عینک عالم عینی و مادی را تماشا کنند.
صاحبان و یا سازندگان ِ این ایده ئولوژی عینک ِ خود را وسیله ای میدانند که بواسطه ی آن دنیا با وضوح و به صورتی که باب ِ یک ساختار خاص است مورد تماشا قرار میگیرد، و صاحب عینک میتواند بسیاری از پدیده های عالم توجیه، تفسیر و یا تنقید کند.
اما در ایران این عینک چکار می کند؟ ایدئولوژی ِ رسمی و رایج میان بخش های متنابهی از ایران به نحوی فراتر از ایدئولوژی های ماتریالیستی (مثل مثلا کمونیسم..) در سرزمسن های غیر اسلامی است. این فراتر بودن بمعنای آن ست که صاحبان و مالکان و ایدئوگ های این ایدئولوژی، بخش اعظمی از ساختار بینش خود را برخلاف بینش های غربی، نه ساخته ی ذهن انسان بلکه ساخته دست مالک و صاحب تمام عالم هستی میدانند. بنابراین «آسمانی» بودن ایئولوژی یک از دلایل محدویت در نقد و ارتقاع این ایئولوژی ست
صاحب و ایدئوگ ها باید بدانند که این ایدئوژی به واسطه ی تغییر مدام در ابزار و ابژه های هستی، ممکن است این عینک ِ بسیاری ری از چیز ها را نه آنگونه که هست بلکه به صورت ِ ِ دیگر نشان دهد و یا اصلا خیلی از چیز ها را نشان ندهد!
این چیزها را گفتم تا به زبان ساده و روان و خلاصه این مسئله یعنی پائین بودن نمره ی عینک موجود در ایران باعث بروز این مشکلات شده است! نمرهی این عینک (ایدئولوژی) باید ارتقاع یابد!
  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • StumbleUpon
  • Donbaleh
  • Technorati
  • Balatarin
  • twitthis

0 comments:

 
ساخت سال 1388 سکوت.قدرت گرفته با بلاگر تبدیل شده به سیستم بلاگر توسط Deluxe Templates. طراحی شده بوسیله Masterplan. . بهینه شده برای سیستم فارسی مجتبی ستوده