Wednesday, August 26, 2009

شادی کودکان آزادی!


من ندانم با که گویم شرح درد:

قصه‌ی رنگ پریده،خون سرد؟





یک حس عاشقانه مرا رنج می دهد

بی رحم و خودسرانه مرا رنج می دهد

تنها دلیل زندگی ام بی تو گاه گاه

حتی همین بهانه مرارنج می دهد

وقتی نمی شود که عیان از تو شعر گفت

صد بغض شاعرانه مرارنج می دهد

زندان که نه بدون تو حتی عزیز من

دیوارهای خانه مرا رنج می دهد

نام تورا که می شنوم آه می کشم

یاد تو روح و جان مرا رنج می دهد



لینک مستقیم به این مطلب

  • Digg
  • Sphinn
  • del.icio.us
  • Facebook
  • Google
  • Furl
  • Reddit
  • StumbleUpon
  • Donbaleh
  • Technorati
  • Balatarin
  • twitthis

0 comments:

 
ساخت سال 1388 سکوت.قدرت گرفته با بلاگر تبدیل شده به سیستم بلاگر توسط Deluxe Templates. طراحی شده بوسیله Masterplan. . بهینه شده برای سیستم فارسی مجتبی ستوده