تا هنوز

هنوز می جنگم تا از رخنه خویش بیرون آیم.

هنوز می تازم تا بر من مطلوب خویش برسم.

شاید این فقط یک سودا باشد

یا یک آرزوی ساده...

اما چیزی از عمق وجودم به من می گوید نآیست نگذار دستار های تاریک یاس تو را

از شدنت بازدارد.

بیم از ماندن و سوختن در این بودن به دل راه مده.

حتی اگر نشوی باز هم خشنودی به همان اندازه که شرمسار خویش نیستی.چون تلاش کرده ایی که نمانی

در فردایی که خواهد آمد

بر گردن زمان افسار اراده خویش را بینداز و اشتیاقت را افزون کن

می توانی از رویایت مدد بگیری.

اما در آنها غرق نشو

بلکه تو انها را هادی باش.

هرگز در گذار لحظه ها و دقایق اشکهای سادگیت را نابود نکن.

که جاری این اشکهاست که عصمت روحت را گواه است