من ندانم با که گویم شرح درد:
قصهی رنگ پریده،خون سرد؟
یک حس عاشقانه مرا رنج می دهد
بی رحم و خودسرانه مرا رنج می دهد
تنها دلیل زندگی ام بی تو گاه گاه
حتی همین بهانه مرارنج می دهد
وقتی نمی شود که عیان از تو شعر گفت
صد بغض شاعرانه مرارنج می دهد
زندان که نه بدون تو حتی عزیز من
دیوارهای خانه مرا رنج می دهد
نام تورا که می شنوم آه می کشم
یاد تو روح و جان مرا رنج می دهد
0 comments:
Post a Comment