بابک بیات در گذشت

و چقدر تلخ و جانگداز بود وداع تنها بازمانده ی نسل آهنگسازان ماندگار و همیشه جاوید موسیقی مردمی (پاپ) ایران

کسی که بر گردن موسیقی این مملکت و تمام کسانی که دستی برآتش موسیقی دارند حق بزرگی و پدری دارد

بابک بیات آهنگساز فقید ایرانی گرچه با ساختن آهنگهای ماندگار و خاطره انگیز مثل خورشید همیشه جاوید بر آسمان موسیقی این مرزو بوم خواهد درشید و هیچگاه از یادها نخواهد رفت ولی افسوس و صد افسوس به حال ما که در این بازار پرآشوب از نعمت وجودِ استادی دانا و خردمند و پدری مهربان و متواضع محروم شدیم.

او کسی بود که علی رقم فتح قله های افتخار هرگز دچار غروری که بسیاری از هنرمندان ما گرفتار آن هستند نشد و همیشه بیدریغ و با عشق برای شکوفائی هنر این مرزوبوم و بروز استعداد های جوانان ایرانی بدون هیچ توقعی و با ذوق و شوق فراوان تلاش میکرد که حامی و مانی رهنما از جمله این جوانان مستعد هستند.

ونیز بسیاری از فیلمسازان و خوانندگان نیز موفقیت خودشان را مدیون این هنر و مهارت این استاد ارجمند هستند.

هرچند که در کشور ما قبل و بعد از انقلاب عرصه بر فعالان موسیقی تنگ تر و تنگ تر شده و دولت هیچگاه به قدر و منزلت این اساتید گرانمایه و بسیاری دیگری که به دیار باقی شتافتند و یا هنوز در قید حیات هستند ارزش قائل نمیشود.

بر تمام کسانی که جویای حال استاد پیش از فوت بودند مُبَرهَن است که خانواده ی ایشان توانائی پرداخت هزینه های سنگین درمان این استاد را نداشتند ( که بالاتر از سی میلیون تومان هزینه ی درمان ایشان شد) و اداره ارشاد پس از رایزانی های بسیاری که توسط مانی رهنما و محمد اصفهانی و سایرین صورت دادند تنها 10 میلیون تومان از این هزینه را تقبل کرد.

گاه با مشاهده این رُخدادها از اینکه چینین دولت قدر نشناسی داریم که برای اینگونه هنرمندان ارزشی قائل نیستند از ملیّتی که دارم خجالت میکشم.گناه بابک بیات ، فریدون فروغی و خیلی های دیگر این بود که به خاطر عشق به میهن و مردم ایران و علاقه ی واقعی به نفس هنر و پایبندی به اصالت های یک هنرمند گرفتار هرزگی های هنرمند نماهای امروزی نشده اند که مثل بیماری ایدز میکروب آن در همه جا وجود دارد وبا وجود اینکه در آن سوی آبها زندگی خوبی در انتظارشان بود اما حاضر نشدند عشق به میهن و مردم را به آن زندگی مرفه بفروشند ولی اُف بر ما که اینگونه جوابشان را دادیم